تدریس خصوصی اول دبستان

دانش آموزان خود را بشناسید

 یک معلم موفق کلاس اول وقت صرف می کند تا دانش آموزان خود را بشناسد. آنها در مورد علایق، نقاط قوت و ضعف خود یاد می گیرند. این اطلاعات به معلم کمک می کند تا فعالیت ها و درس هایی را ایجاد کند که متناسب با نیازهای هر کودک باشد.

 معلم همچنین ممکن است از یخ شکن ها و فعالیت های سازنده برای کمک به دانش آموزان برای شناخت یکدیگر و احساس راحتی در کلاس استفاده کند. پرسیدن سوال، نظرسنجی کلاس و تعیین کاربرگ های ساده همه راه هایی هستند که معلم کلاس اول می تواند دانش آموزان خود را بشناسد.

معلمان موفق فرصت هایی را برای حرکت و بازی فراهم می کنند

 یک معلم موفق کلاس اول اهمیت گنجاندن حرکت و بازی در کلاس را درک می کند. بازی‌ها، فعالیت‌های ریتمیک و آواز خواندن همگی راه‌های عالی برای بیدار کردن و حرکت بچه‌ها هستند و در عین حال فرصت ارزشمندی برای یادگیری فراهم می‌کنند.

 فعالیت بدنی و بازی‌های خلاقانه می‌تواند به رشد کار گروهی و مهارت‌های اجتماعی کمک کند. علاوه بر این، بازی خروجی مهمی برای انرژی فراهم می کند و به کاهش سطح استرس کمک می کند. با گنجاندن حرکت و بازی در برنامه روزانه، معلمان می توانند محیط یادگیری کامل تر و موفق تری ایجاد کنند.

 تحقیقات نشان داده است که حرکت و بازی برای رشد فیزیکی، شناختی و اجتماعی کودکان خردسال ضروری است. معلمان کلاس اول می توانند فرصت هایی برای حرکت و بازی در طول روز، هم در محیط های کل گروه و هم در گروه های کوچک فراهم کنند.

 مهارت های حرکتی اساسی مانند پرتاب کردن، گرفتن، لگد زدن و تعادل نیز در این سن مهم است و می تواند در بازی ها و سایر فعالیت ها گنجانده شود.

ارتقا خلاقیت و اکتشاف دانش آموزان اول دبستان


خلاقیت و اکتشاف را ارتقا دهید

معلمان موفق خلاقیت و کاوش را در دانش آموزان خود تشویق می کنند. در سالهای اولیه تحصیل کودک، پرورش عشق به یادگیری و پرورش تخیل ضروری است.
معلمان کلاس اول می توانند با تکنیک های مختلف خلاقیت را در دانش آموزان خود تشویق کنند.

یکی از راه ها فراهم کردن فرصت هایی برای یادگیری عملی است. این امر می تواند مستلزم راه اندازی مراکز ریاضی و سوادآموزی باشد که در آن کودکان بتوانند مواد را کشف و آزمایش کنند.

راه دیگر برای ارتقای خلاقیت، تشویق به سوالات باز و تشویق کودکان به تفکر خارج از چارچوب است.
با ترویج خلاقیت و کاوش در کلاس درس، معلمان کلاس اول می توانند دانش آموزان خود را برای موفقیت آماده کنند.

راهبرد پرسشگری برای دانش آموزان اول

معلمان موفق از راهبردهای پرسشگری استفاده می کنند

سوال کردن بخش مهمی از هر کلاس اول موفق است. با پرسیدن سؤالات، معلمان می توانند درک دانش آموزان از مطالب را بسنجند
و هر حوزه ای را که ممکن است نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد، شناسایی کنند.
علاوه بر این، از پرسشگری می توان برای تشویق تفکر انتقادی و خلاقیت استفاده کرد.

با پرسیدن سوالات از دانش آموزان، آنها می توانند درک خود را از یک مفهوم روشن کنند، بین ایده ها ارتباط برقرار کنند و عمیقاً با مطالب درگیر شوند.
پرسش‌های مؤثر همچنین تفکر درجه بالاتر و حل مسئله را تشویق می‌کند.
هنگامی که پرسش به طور موثر مورد استفاده قرار گیرد، می‌تواند به دانش‌آموزان کمک کند تا مهارت‌های مهمی را توسعه دهند که هم در داخل و هم در خارج از کلاس به آنها کمک می‌کند.

آموزش دانش آموزان را متمایز کنید

هیچ دو دانش آموز شبیه هم نیستند. این امر به ویژه در کلاس اول ابتدایی، جایی که دانش‌آموزان تازه سفر تحصیلی خود را آغاز می‌کنند، صادق است.
در نتیجه، معلمان موفق کلاس اول، آموزش را متمایز می کنند تا اطمینان حاصل شود که همه دانش آموزان فرصتی برای یادگیری دارند.

این ممکن است شامل فعالیت های سطحی باشد، جایی که دانش آموزان بر اساس سطح توانایی خود بر روی وظایف مختلفی کار می کنند.
یا می تواند به معنای اصلاح طرح درس برای ارائه پشتیبانی یا چالش اضافی بسته به نیاز کلاس باشد. با تمایز آموزش، معلمان می توانند اطمینان حاصل کنند که هر دانش آموز شانس موفقیت دارد.

پرورش استقلال دانش آموزان اول دبستان

معلمان موفق استقلال دانش آموزان را پرورش می دهند

یکی از ویژگی های یک معلم موفق توانایی تقویت استقلال دانش آموزان است. از لحظه‌ای که دانش‌آموزان وارد کلاس می‌شوند، معلمان کلاس اول برای تشویق خودکفایی و ترویج خودداری تلاش می‌کنند.
این بدان معناست که به بچه ها آموزش دهید که چگونه از وسایل و فضای شخصی خود مراقبت کنند، چگونه زمان و منابع خود را مدیریت کنند و چگونه در صورت نیاز کمک بخواهند.

همچنین به معنای فراهم کردن فرصت هایی برای بچه ها برای انتخاب و فکر کردن برای خودشان است.
به منظور تشویق خودانگیختگی، خودتنظیمی و خودکارآمدی در دانش‌آموزان، معلم باید محیطی را که در آن دانش‌آموز از مستقل بودن احساس راحتی کند، ترویج و تشویق کند.
یکی از بهترین راه ها برای انجام این کار این است که کلاس درس را به گونه ای تنظیم کنید که برای بچه ها مناسب باشد و کاوش را ترویج کند.

برای مثال، می‌توانید مراکز یادگیری داشته باشید که در آن دانش‌آموزان می‌توانند بر روی مطالب خود کار کنند و مهارت‌هایی را که آموزش داده‌اید، تمرین کنند.
مراکز ریاضی و سوادآموزی می‌توانند فضای امنی را برای تمرین دانش‌آموزان فراهم کنند که با اجازه دادن به دانش‌آموزان برای انتخاب فعالیتی که می‌خواهند در آن شرکت کنند، استقلال را ارتقا می‌دهد.
برای یادگیری نحوه شروع کار با مراکز در کلاس خود به اینجا بروید.

اضافه کردن بازی به کلاس درس اول

بسیاری از مردم بر این باورند که بازی ها جایی در کلاس ندارند. با این حال، بازی‌ها در واقع می‌توانند یک ابزار یادگیری ارزشمند، به‌ویژه برای کودکان خردسال باشند. بازی ها به کودکان کمک می کند تا مفاهیم مهم تحصیلی را به شیوه ای سرگرم کننده و جذاب یاد بگیرند. آنها همچنین همکاری و کار گروهی را ترویج می کنند. علاوه بر این، بازی‌ها می‌توانند از فعالیت‌های سنتی‌تر مانند سخنرانی‌ها و کتاب‌های کار، استراحت بسیار لازم را فراهم کنند.

البته همه بازی‌ها برابر نیستند. مهم است که بازی هایی را انتخاب کنید که برای گروه سنی مناسب باشد و با برنامه درسی همخوانی داشته باشد. بازی ها را می توان برای آموزش طیف گسترده ای از مفاهیم و مهارت ها، از حروف الفبا گرفته تا جمع استفاده کرد. و از آنجایی که بازی‌ها لذت‌بخش هستند، به جذب دانش‌آموزان و ایجاد انگیزه نیز کمک می‌کنند. برای مثال، در کلاس اول، دانش‌آموزان ممکن است با انجام یک بازی درباره منظومه شمسی بیاموزند که در آن سیارات را با ویژگی‌هایشان شناسایی می‌کنند. یا ممکن است با انجام یک بازی مرتب سازی با انواع مختلف زباله، اهمیت بازیافت را بیاموزند. با گنجاندن بازی‌های بیشتر در کلاس، می‌توانیم فرصت‌هایی را برای دانش‌آموزان فراهم کنیم تا به روشی سرگرم‌کننده و جذاب یاد بگیرند.

چرا بازی در کلاس مهم است؟

 بازی برای رشد کودکان خردسال ضروری است. از طریق بازی، کودکان این فرصت را دارند که دنیای خود را کشف کنند، نقش های جدید را امتحان کنند و روش های مختلف انجام کارها را آزمایش کنند. آنها همچنین مهارت های اجتماعی مهمی مانند اشتراک گذاری، همکاری و ارتباط را می آموزند. علاوه بر این، بازی ابزار قدرتمندی برای کودکان فراهم می کند تا احساسات خود را بیان کنند و از طریق مشکلات عاطفی کار کنند.

 در یک کلاس ابتدایی، بازی باید بخشی جدایی ناپذیر از فرآیند یادگیری باشد. با گنجاندن بازی در درس ها و فعالیت ها، معلمان می توانند به دانش آموزان خود آموزش جامعی ارائه دهند که به آنها کمک می کند تا از نظر تحصیلی، عاطفی و اجتماعی رشد کنند.

بازی رایگان در مقابل بازی ساختاریافته در کلاس درس

 وقتی صحبت از کلاس های ابتدایی می شود، دو نوع اصلی بازی وجود دارد - ساختار یافته و رایگان. بازی ساختاریافته جایی است که معلم فعالیت یا بازی خاصی را برای دانش آموزان فراهم می کند. این می تواند هر چیزی باشد، از یک درس ریاضی که از بلوک ها برای ساختن برج ها استفاده می کند، تا یک درس سوادآموزی که در آن دانش آموزان داستانی را اجرا می کنند. از سوی دیگر، بازی آزاد زمانی است که به دانش آموزان آزادی داده می شود تا فعالیت خود را انتخاب کنند. آنها ممکن است با اسباب بازی بازی کنند، با بلوک بسازند یا کتاب بخوانند.

 در حالی که هر دو نوع بازی مفید هستند، هر کدام مزایای خاص خود را دارند. بازی ساختاریافته به حمایت از اهداف آموزشی کلاس کمک می کند، در حالی که بازی آزاد به دانش آموزان اجازه می دهد تا علایق خود را کشف کنند و خلاقیت را توسعه دهند. در نهایت، هر دو نوع بازی برای یک آموزش جامع مهم هستند.

چگونه مراکز مطالعه را بدون وقفه مدیریت می کنید؟

شما هیجان زده هستید که مراکز مطالعه خود را در کلاس درس خود راه اندازی کنید و قصد دارید از آنها در طول زمان آموزشی گروه کوچک خود استفاده کنید. اما چگونه می‌توانید اطمینان حاصل کنید که دانش‌آموزان بر سر کار باقی می‌مانند و از وقفه اجتناب می‌کنند؟

با چند نکته و ترفند ساده، راه اندازی مراکز مطالعه با وقفه های کمتر را می توان به راحتی انجام داد!

چگونه مراکز مطالعه را بدون وقفه مدیریت می کنید؟

4 استراتژی ساده وجود دارد:

    تعداد دانش آموزان را محدود کنید

    از تایمر استفاده کنید

    مدیران مراکز آموزشی را تعیین کنید

    علائم دستی را به دانش آموزان آموزش دهید.

بیایید به این چهار راهبرد ساده برای استفاده در زمان مرکز سوادآموزی نگاهی عمیق‌تر بیندازیم که دانش‌آموزان را در کار نگه می‌دارد و به شما امکان می‌دهد در گروه‌های کوچک سر میز مطالعه خود کار کنید.

محدود کردن تعداد دانش آموزان

یکی از بهترین راه‌ها برای مدیریت ایستگاه‌های خود و جلوگیری از وقفه در طول آموزش خواندن گروهی کوچک، محدود کردن تعداد دانش‌آموزان در هر مرکز مطالعه است. هر چه تعداد دانش آموزان ابتدایی بیشتری در هر ایستگاه داشته باشید، مشکلات بیشتری ممکن است رخ دهد. اگر گروه بزرگی از دانش‌آموزان دارید که با هم کار می‌کنند، ممکن است با هم مشاجره، قاطی کردن یا فریب دادن داشته باشید.

یکی از بهترین روش ها این است که گروه های خود را با حداکثر 4 دانش آموز در هر مرکز کلاس کوچک نگه دارید. در اتاقم متوجه شدم که حتی چهار دانش آموز خیلی زیاد هستند. اغلب اوقات سطح سر و صدا با 4 کودک افزایش می‌یابد، بنابراین من در نهایت مراکز مطالعه‌ام را تنها به 1 یا 2 دانش‌آموز در یک زمان محدود کردم. این کار باعث کاهش سر و صدا، مشکلات و وقفه های زمانی که دانش آموزان روی فعالیت های سوادآموزی کار می کردند، کاهش یافت.

از تایمر استفاده کنید

"معلم من تمام کردم. من باید الان چه کار کنم؟" اگر مدت زمان زیادی در کلاس درس بوده اید، این سوال را یکی دو بار در حرفه خود شنیده اید. هیچ چیز آزاردهنده‌تر از این نیست که در میانه آموزش گروه کوچک خود باشید، فقط زمانی که دانش‌آموزی به شما بگوید که کارش تمام شده است یا بخواهد بداند که در مراکز خواندن چقدر زمان باقی مانده است، او را قطع کند.

این مهم است که دانش آموزان متوجه شوند که باید برای مدت زمان مشخصی در ایستگاه های سوادآموزی یا وظایف مستقل خود بمانند. زمان مناسب برای عکاسی حدود 15-20 دقیقه است. این زمان برای شما کافی است تا بتوانید یک درس خوب در گروه کوچک خود داشته باشید و زمان مناسبی برای کار بقیه کلاس در مراکز خواندن مستقل خود داشته باشید.

اطمینان حاصل کنید که مراکز مطالعه شما فعالیت های سوادآموزی کافی دارند تا دانش آموزان را حداقل 15 تا 20 دقیقه درگیر خود نگه دارند. مواد متنوعی داشته باشند که بتوانند از آنها استفاده کنند و حداقل 3-4 بازی و فعالیت داشته باشند.

یک راه سرگرم کننده برای کمک به دانش آموزان در دانستن مدت زمانی که باید در مراکز مطالعه خود بمانند، استفاده از یک تایمر روی تخته است. در اینجا می توانید چند تایمر آنلاین سرگرم کننده پیدا کنید. تایمر خود را برای 15 تا 20 دقیقه تنظیم کنید و به دانش آموزان بگویید که باید تمام مدت در ایستگاه سوادآموزی خود بمانند بدون اینکه حرف شما را قطع کنند.

دانش آموزان می توانند با سرعت خود کار کنند و در عین حال مراقب زمان باشند. این نه تنها به آن‌ها کمک می‌کند تا روی کار خود متمرکز بمانند، بلکه به آن‌ها اجازه می‌دهد تا بدانند که چقدر دیگر باید روی فعالیت‌هایشان کار کنند. وقتی فقط کمی از زمان باقی مانده است، می توانید سریع اعلام کنید که به زودی زمان تغییر مراکز مطالعه فرا خواهد رسید.

مدیران مراکز آموزشی

راه دیگر برای جلوگیری از ایجاد وقفه در گروه‌های کوچک آموزشی و گروه‌های خواندن، تعیین یک مدیر مرکز یادگیری برای هر یک از مراکز سوادآموزی کلاس اول شماست. مدیران چندین مسئولیت مختلف از جمله کمک به سایر دانش آموزان در صورت نیاز در زمان گروه کوچک دارند. می توانید در هر مرکز تابلوهایی مانند این را با نام یا عکس مدیر آویزان کنید تا همه دانش آموزان بدانند مدیر هر مرکز مطالعه کیست.

هر چند وقت یکبار باید مدیران هر مرکز مطالعه را عوض کنید؟ من پیشنهاد می کنم همین مدیران را حداقل برای 9 هفته نگه دارید. این کار باعث صرفه جویی در وقت شما می شود و دانش آموزان با تغییر مداوم مدیران در مراکز مختلف گیج نمی شوند. در اینجا چند شغل برای مدیران مراکز آموزشی شما آورده شده است:

    مرکز نوشتن - مدادها را تیز کنید، در صورت نیاز کاغذ را جایگزین کنید

    مراکز فونیکس - مطمئن شوید که تمام قطعات بازی دست نخورده هستند، حروف مغناطیسی را سازماندهی کنید، برگه ها را جایگزین کنید

  مرکز کار کلمات- به دانش‌آموزان کمک کنید اگر بازی را نمی‌فهمند، برگه‌ها را جایگزین کنید، مدادها را تیز کنید

    مرکز فناوری - به دانش آموزان کمک کنید تا به برنامه های مختلف وارد شوند، رایانه ها را در پایان بلوک خواندن خود خاموش کنید

هنگام انتخاب مدیران مختلف، مطمئن شوید که دانش آموزانی را انتخاب کنید که توانایی انجام کار را دارند. مدیران مسئول خواهند بود که مطمئن شوند مرکز مطالعه آنها تمام لوازم مورد نیاز را دارد. آنها می توانند هر روز بررسی کنند که آیا نیاز به تعویض کاغذ، مداد رنگی یا مداد دارند یا خیر. مدیران مراکز آموزشی همچنین ایستگاه های سوادآموزی خود را در پایان وقت مرکز خواندن مرتب خواهند کرد.

در نهایت، دانش‌آموزانی را انتخاب کنید که می‌دانند چگونه وظایف را در هر مرکز خواندن انجام دهند. اگر دانش‌آموزی مشکل دارد یا نیاز به کمک دارد، می‌تواند از مدیر ایستگاه خود بخواهد که به او کمک کند تا اینکه در طول آموزش گروه کوچک شما را قطع کند. این یک فرصت عالی برای تشویق استقلال دانش‌آموزان در مراکز سوادآموزی کلاس اول و یکی از راه‌های آسان برای محدود کردن وقفه‌ها در زمان گروهی کوچک است. 

علامت های دست

در یک دنیای عالی، دانش‌آموزان بی‌صدا در مراکز خواندن کار می‌کنند و هرگز نیازی به قطع سخنان معلم ندارند. اما همه ما می دانیم که هرگز در مهدکودک یا کلاس اول کلاس اینطور نیست. شرایط اضطراری در مواقعی به وجود می‌آیند، به‌ویژه وقتی صحبت از استراحت می‌شود.

دریافتم که بهترین راه برای جلوگیری از وقفه و اجازه دادن به دانش‌آموزان برای خروج از کلاس ، آموزش علائم دستی به دانش‌آموزان است. هنگامی که معلم مشغول صحبت یا کار با دانش آموزان دیگر است، می توان از سیگنال های دستی استفاده کرد.

ما چند علامت دست مختلف داشتیم که در کلاس درس خود استفاده می کردیم. اگر دانش آموزان نیاز به استفاده از سرویس بهداشتی داشتند، بی سر و صدا به سمت میز گروه کوچک من می رفتند و دو انگشت خود را روی هم می گذاشتند (🤞🏼). این نماد دستشویی بود و من به سادگی می توانستم سرم را تکان دهم، بله، و آنها می توانستند در راه باشند. دانش آموز مجبور نبود حرفی بزند و من می توانستم بدون از دست دادن به کار با گروه کوچکم ادامه دهم.

علامت دست دیگری که استفاده کردیم برای نوشیدن آب بود. آنها به سادگی یک انگشت را روی لب های خود گذاشتند و من می دانستم که آنها درخواست نوشیدنی می کنند (🤫). هنگامی که در حال تدریس یک درس گروهی روی فرش، در حین آموزش گروهی کوچک یا در حین آزمایش هستید، از سیگنال های دستی استفاده کنید. در ابتدای سال به دانش‌آموزان سیگنال‌های مختلف دست خود را آموزش دهید و سپس یک نمودار لنگر بسازید که در صورت لزوم می‌توانند به آن مراجعه کنند.

برقراری ارتباط با دانش آموزان کلاس اول

با دانش آموزان خود ارتباط برقرار کنید

ایجاد روابط معنادار با دانش‌آموزان یکی از مهم‌ترین گام‌هایی است که معلم کلاس اول می‌تواند برای تضمین سالی موفق بردارد. برای مؤثر بودن، این روابط باید بر پایه اعتماد و احترام متقابل بنا شود.

اول، مهم است که هر دانش آموز را به عنوان یک فرد بشناسیم. علایق آنها چیست؟ چگونه آنها بهتر یاد می گیرند؟ آنها برای موفقیت به چه نوع حمایتی نیاز دارند؟ هنگامی که درک خوبی از دانش آموزان خود دارید، می توانید شروع به ایجاد روابط مثبت با آنها کنید.

این به معنای ایجاد یک محیط امن و پرورشی است که در آن همه احساس می کنند عضوی از یک تیم هستند. همچنین به معنای در دسترس بودن و نزدیک بودن است، به طوری که دانش آموزان احساس راحتی می کنند که با سؤالات یا نگرانی ها به سراغ شما بیایند.